βικτοριανός ρυθμός

Καλλιτεχνικό ρεύμα στον χώρο της αρχιτεκτονικής, της διακόσμησης και των επίπλων. Την ονομασία του αυτή οφείλει στην περίοδο (1835-85) κατά την οποία επικράτησε, περίοδος που συμπίπτει με το διάστημα της βασιλείας (1837-1901) της βασίλισσας Βικτορίας της Μεγάλης Βρετανίας. Ο ρυθμός αυτός, που αναπτύχθηκε κυρίως στις αγγλοσαξονικές χώρες, χαρακτηρίζεται όχι τόσο από κάποιο ενιαίο ύφος όσο από την τάση του να συνδυάσει ποικίλες μορφές καλλιτεχνικών περιόδων του παρελθόντος με την παράλληλη συσσώρευση πλήθους διακοσμητικών μοτίβων. Μέσα στο πνεύμα του σύγχρονου ρομαντικού κινήματος, η πρώιμη βικτοριανή περίοδος χρησιμοποίησε κυματοειδείς αψίδες και τύμπανα που έλκυαν την καταγωγή τους στη γοτθική εποχή. Στην περίοδο 1840-50, αναπτύχθηκε ένα πιο καμπυλόγραμμο στιλ με ιδιαίτερη προτίμηση στα σπειροειδή ποικίλματα και τις καμπύλες στα μέλη των καθισμάτων, στοιχεία που θύμιζαν έντονα το γαλλικό ροκοκό. Σταδιακά, οι μορφές γίνονταν ολοένα πιο βαριές, χρησιμοποιώντας στοιχεία της όψιμης Αναγέννησης και του μπαρόκ. Χαρακτηριστικό της τελευταίας περιόδου ήταν η χρήση διακοσμητικών μοτίβων (ενισχυμένη από τις προόδους της βιομηχανίας) και η άμετρη συσσώρευση συλλογών παλαιών κομψοτεχνημάτωνκαι κειμηλίων.